Van hebben naar zijn.
In Den Haag horen we nooit de vraag "van wie is de aarde?", of "van wie is het water?" Vrijwel stilzwijgend lijkt alles opgenomen in de zogenaamde vrije markteconomie. Niet alleen arbeid, maar ook de materie eigenen we ons als vanzelfsprekend toe.
We lopen aan tegen de nadelen van dat systeem: Er zal actief gezocht moeten worden naar andere vormen van handelen (economie). Een handelen dat heilzaam is voor al het Leven en de Aarde. Dat zijn wij verplicht aan onze kinderen en kleinkinderen en aan de Aarde zelf. De urgentie om dit te doen is onvoldoende doorgedrongen in de gangbare politiek. Er is geen visie over "Vooruitgang". Economische groei wordt tot nu toe gemeten aan de hoeveelheid geld die rond gaat, niet aan dat wat werkelijk van waarde is. Dit is een dynamisch proces.
De blanco lijst staat voor "gezond verstand" en "luisteren". Dit betekent luisteren naar mensen die het echte werk moeten doen, die weten wat er aan de hand is en hoe het in werkelijkheid gaat. Dit zijn alle mensen van een gemeenschap, iedere werknemer en elke baas die ook op de werkvloer komt. Het gaat ook om het toepassen van kennis en vaardigheden die wij hebben, en daarbij alle kansen en initiatieven te benutten die bijdragen aan meer bewustwording en zorgvuldig omgaan met de aarde en al wat leeft.
Al veel te lang worden besluiten ingegeven door zogenaamde efficiëntie van de grootschaligheid. Oneigenlijke economische motieven, ingegeven door angst en het schijnbare belang van enkelingen, zijn de grondslag voor veel beleid met een eenzijdige, ouderwetse kijk op economie. Gevolg is niet alleen sociale onrust en onbehagen, ook ecologische rampen en een slechtere gezondheid staan ons te wachten als we geen rekening houden met het geheel.
Bij iedere beslissing zouden wij ons af moeten vragen of die ingegeven is door een plaatselijke gemeenschap of van hoger hand wordt opgelegd. Is dit laatste het geval dan is grote zorgvuldigheid geboden. Zijn er eerlijke uniforme regels die internationaal gelden en misbruik, inefficiëntie, vervuiling voorkomen? Wordt energie gespaard en het klimaat bewaard? Kan het water natuurlijker zijn gang gaan? Wordt de aarde (mens, dier en plant) er geestelijk en lichamelijk gezonder door? Schaadt de landbouw de aarde niet? Wordt biodiversiteit versterkt en bewaard?
Kunnen deze vragen met JA worden beantwoord, dan is het een goede beslissing. Zo niet, dan hebben we een probleem en moet een alternatief worden gevonden, het sociaal, ecologisch meest economische alternatief.
Dit betekent o.a. delen wat de aarde kan bieden, om ondertussen ook actief te werken aan het dichten van de kloof tussen arm en rijk. In eigen land, maar ook tussen de bevolkingsgroepen op de diverse continenten. Het betekent inzet op voorkomen van ziekten, voorkomen van klimaatverandering, voorkomen van ecologisch verval en voorkomen van stress .....
De mensheid heeft enorme uitdagingen: klimaatverandering, mileugebruiksruimte delen, gezinsplanning, bewaren van energie en water, landschapsherstel en het laten groeien van harmonieuze stedelijke gemeenschappen. Dat kan alleen als iedereen meedoet en verantwoordelijk wil zijn (Participatie) en we veel meer delen en samen werken voor een fijne plek onder de zon voor iedereen.
Alle ministeries, vooral onderwijs, zijn daarbij belangrijk. Samenwerken in de speciale Task Forces voor duurzame ontwikkeling en communicatie met alle betrokkenen dagelijks promoten...zou ik zeggen.
Lies Visscher
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten