Wat ik deze week wel meekreeg… Veel geleuter over dubbele nationaliteit en het dienen van het welzijn in dit land. Waarom hebben we het nog steeds over nationaliteiten, terwijl we leven in een verenigd Europa, iedereen de mond vol heeft over globalisering en we overal op aarde te maken hebben met problemen die we als naties nooit in ons eentje op kunnen lossen?
Waarom horen we tijdens al deze debatten niets over het “mondiale burgerschap”? Wij zouden van alle politici moeten eisen dat zij examen doen in “mondiaal burgerschap”.
Wie mag zich "mondiaal burger" of "wereldburger"noemen? Iedereen die op zoek is naar het antwoord of het antwoord weet op de volgende vragen:
Hoe dichten we de kloof tussen arm en rijk?
Hoe stoppen we de ontwrichting van sociale en ecologische bronnen in eigen land en in landen waarmee wij handelen?
Hoe vormen we de relaties tussen volken om, zodat in de toekomst geen oorlogen om olie, water en voedsel uitbreken?
De brandhaarden die we nu hebben zijn slechts een klein begin van wat ons te wachten staat als de politiek (in samenwerking met alle mensen) niet actief aan de gang gaat met het wereldburgerschap.
Nu we een kabinet hebben van een duidelijk sociaal - christelijke signatuur ligt het voor de hand dat het wereldburgerschap in alle beleid tot uiting komt.
“Het CDA is een politieke beweging die tussen de mensen staat. Het CDA streeft naar een maatschappij waarin gerechtigheid gestalte krijgt, de mens zijn vrijheid en verantwoordelijkheid kan beleven en waarin het welzijn van allen wordt gediend. Vanuit deze missie wil het CDA een bijdrage leveren aan het openbaar bestuur op elk niveau in een democratisch georganiseerde samenleving.
Aangezien die samenleving zich steeds ontwikkelt, moet de partij zich voortdurend inhoudelijk en organisatorisch aanpassen en vernieuwen.”
Zo staat in de profielschets voor de nieuwe voorzitter voor het CDA.
Heel mooi geformuleerd. En..., dat mondiale zit er in. Want het is de bedoeling dat dit op alle niveau’s gebeurt. Ook in samenwerking met zusterpartijen in Europa. De globalisering kan alleen rechtvaardig uitpakken als een ieder zijn vrijheid en verantwoordelijkheid kan beleven. Mondiale verantwoordelijkheid natuurlijk. Grote geboden zijn immers: delen wat er is voor het nodige, en het liefhebben van de naaste, zoals je jezelf lief hebt. Dat geldt ook voor alle naaste natiën.
Een mooi item om op te pakken als na de provinciale verkiezingen bekend is wie in de Eerste Kamer mogen plaatsnemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten